3096 Tage

   2013 yılı Almanya yapımı film, Natascha Kampusch isimli kızın kaçırılma hikayesini konu alıyor.Ya da esaretini mi demeliydim??


   Önce filmin konu edindiği olaydan bahsedeyim. Natascha Kampusch 1998'de okula giderken 44 yaşındaki Wolfgang Priklopil tarafından kaçırılır. Polis seferber olur ama kıza dair hiçbir iz bulamaz. Kaçırıldığında 10 yaşında olan Natascha, özgürlüğüne 18 yaşında kavuşur.

   İşte film bu 8 yıllık esareti ve o kaçışı anlatıyor. İzlerken şunu düşündüm sık sık; bir insanı delirtmek hiç zor olmasa gerek. Özellikle öyle sahneler var ki insanı nasıl etkilediklerini anlatacak kelime yok. Natascha karakterini canlandıran Antonia Campbell-Hughes için ne desem az bu konuda. Hatırı sayılır bir kilo vermiş, belli. Ve karakteri aktarışı çok başarılı. Bu tip karakterlerle ilgili bir liste yapsam ilk sırada değil belki ama derece alabilir. Gelelim Wolfgang karakterine. Aaa bu antisosyal kişilik bozukluğu olmalı dedim önce. Yok yok obsesif kompulsif kişilik bozukluğu da var. İlerledikçe kendimi bir ruhsal bozukluklar tarlasında buldum. O ne nimet!! İlk "İtaat et!" bana Pavlov'un köpeklerini anımsattı. Öyle güzel yetiştirdi ki kızı, efendisi oldu, hata yaptığında cezalandırdı ders almasını ve bir daha yapmamasını sağladı. Çamura şekil verdi derler ya, tıpkı öyle. Çaresizliğe düşmesine, kendini öldürmesine izin vermedi. Çünkü eğer Wolfgang isterse Natascha kendini çaresiz hissedebilirdi. Wolfgang ne isterse o olurdu, çünkü ona bunu öğretmişti. 10 yaşında hayatı tam tanımaya başlamışken bir odaya kapatılıp, 8 yıl boyunca tek bir insan gördüğünüz düşünülünce, evet o insan ne isterse o olacaktı, o yaratıcınız, o efendiniz, o sahibiniz olacaktı. Yüzeysel bakınca böyle düşünülür. Ama lütfen biraz derine inelim. İnsan ve içgüdüleri. Kimse kimseye sonsuza dek hükmedemez. Hatta hiçbir zaman tam anlamıyla hükmedemez bile. Filmde Natascha bir odaya hapsedilmiş ama hayal gücü asla açamayacağını bildiği kapıya kol çizecek kadar özgür. Ya da duvarına kedi çizip, kıyafetleriyle yalnızlığını yok sayacak kadar dizginlenemez. Ve 8 yıl sonra Natascha bir fırsatı değerlendirme cesareti gösterir, Wolfgang hükümdarlığına son verir. Kurtuluşumuz cesaretimizle orantılıdır!

   Psikolojik ve felsefi temelleri sağlam bir film olmuş. Bir de hikayenin kağıda dökülmüş hayal gücünden ibaret olmadığını bilmek bunu daha da destekliyor olmalı. Materyalist bir dünyada yaşıyoruz neticede, somut şeyler daha kalıcı izler bırakabiliyor. İzlenmesi gereken rahatsız edici filmlerden...